മലഞ്ചരിവിൽ

ബാലകൃഷ്ണൻ മൊകേരി

ഈ മലഞ്ചെരിവിലൂ-

ടിങ്ങനെ പോകുന്നേരം

വഴിയിൽ വിലങ്ങനെ

മുളമ്പാത്തികൾ കാൺമൂ

(മുളമ്പാത്തികൾ ,പിന്നെ-

ക്കറുത്ത ഹോസും,മല-

മുടിതൻ പറക്കുന്ന

മുടിനാരുകൾ പോലെ..)

അപ്പുറത്തേതോ മല-

മുകളിൽക്കിനിയുന്ന

ഉറവിൻ ധാരയ്ക്കിവ-

രൊരുക്കും വഴികളിൽ

ഇടതടവില്ലാതെ വ-

ന്നവ വീഴുന്നൂ മണ്ണിൽ,

മനുഷ്യരൊരുക്കിയ

കിണറ്റിൽ, നിരന്തരം !

എന്തൊരു കുളിർമ്മയാ-

നീർക്കണങ്ങളിൽ, മല-

മുടിതൻ വാത്സല്യത്തിൻ

സ്തന്യമാ ജലസ്പർശം!

ആവാസ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ

വെള്ളമില്ലെന്നാലുമീ-

മനുഷ്യർ വരുത്തുന്നൂ

ജല നിർഝരി മുന്നിൽ!

അത്രമേൽ ലളിതമാ,-

യത്രമേലനായാസം,

പ്രാതികൂല്യങ്ങൾ തന്നെ-

യനുകൂലമായ് മാറ്റി !

പാറകൾ പഴുതില്ലാ-

ക്കോട്ടകൾ തീർക്കുന്നേരം

മാനവർ കൃഷിയേറ്റി

വിളയിക്കുന്നൂ സ്വപ്നം !

അതിജീവനത്തിന്റെ

കരുത്തു,മധ്വാനത്തിൻ

വീറുമേന്തുന്നൂ, മല-

ഞ്ചെരിവിൽ വസിക്കുവോർ!

(വിളകൾ , മുല്യംനശി-

ച്ചളമുട്ടീടുമ്പോഴും,

ഇവർ കാക്കുന്നൂ,വരും

നല്ലൊരു കാലം,നാളെ !)