കവിയും കഥാപാത്രവും

-ബാലകൃഷ്ണൻ മൊകേരി

തന്റെ ,തുരുമ്പെടുക്കാത്ത നാരായം

നദിയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്കെറിഞ്ഞ്

ജഡപിടിച്ച താടിമുടികളുടെ

പാമ്പുകളെ വിറപ്പിച്ച്

അട്ടഹസിക്കുന്ന കവിയുടെ

കണ്ണിലെ മേലേരിനോക്കി

ഞാൻ ചോദിച്ചു

ഇതെന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാണ് ഗുരോ ?

ഇതിന്റെയൊക്കെ

അര്‍ത്ഥസൂചനയെന്തണ് ?

എന്റെ നേരെ സഹതാപക്കണ്ണുതുറന്ന്

കവി പറഞ്ഞു

വിഡ്ഢികള്‍!

ഇതുവരെ എന്നെത്തേടിവരാത്തവര്‍

എന്റെ കഥാപാത്രത്തിന് വീടൊരുക്കുന്നു !

ജന്മദേശവും ജന്മദിനവും കൊണ്ടാടി

ആകാശത്തിൽ പീതവര്‍ണ്ണം പുരട്ടുന്നു!

എന്റെ അകപ്പൊരുളിൽ

ഞാൻ കൊത്തിയെടുത്ത കഥാപാത്രത്തെ

അടര്‍ത്തിയെടുത്ത്,

രാജ്യത്തിന്റെ സിംഹാസനത്തിൽ

പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു!

സ്രഷ്ടാവിനെ സങ്കല്പമായും

ഭാവനയെ ഉണ്മയായും അവരോധിച്ച്

കള്ളച്ചൂതാടുന്നു !

നിങ്ങള്‍ക്കൊന്നും ഭാവുകത്വമില്ല,

കവിതയ്ക്കര്‍ഹതയില്ല

ഞാനെന്റെ കാവ്യം

ഇതാ പിൻവലിക്കുകയാണ് !

ധ്യാനനിമഗ്നനായ

കവിയുടെ മുന്നിൽ

നിന്നു വിറയ്ക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ !