മദനൻ വരയ്ക്കുമ്പോൾ

ബാലകൃഷ്ണൻ മൊകേരി

മദനൻ വരയ്ക്കുമ്പോൾ ,

കഥക,ളതീതമാം

കലയായ്, നിറങ്ങളായ്

നൃത്തമാടുകയല്ലോ!

തലയിൽക്കലിപൂത്ത

കാഥികർക്കൊപ്പം, കാണാ-

വഴിതാണ്ടുമ്പോൾ കൂടെ

ഭ്രാന്തപൂരുഷനാവും* !

പുലരി, പൂങ്കോഴിതൻ

കൂവലായ് വരയ്ക്കുമ്പോൾ ,

മനസ്സിൽ ഗ്രാമത്തിന്റെ

തുടിതാളങ്ങൾ കേൾക്കും,

ഇരുളും വെളിച്ചവും

ഒളിചിന്നിയ നാടും

സിമന്റിൽ ബഹുരൂപ-

മാര്‍ന്നൊരു നഗരവും,

നീർ നിറയ്ക്കുവാൻ,കുടം

മേല്ക്കുമേൽ തലയിൽവെ-

ച്ചേകതാളത്തിൽപോകും

വടക്കൻ വനിതയും,

കഥയിൽ, പ്രണയത്തിൻ

തെളിമയുറയുന്ന

കൺകളിൽ വിദൂരമാം

വിരഹം പെറും പെണ്ണും,

തമിഴിൻ സംസ്കാരവും,

കണ്ണകിയുടെ പൊള്ളും-

വീര്യവും,ജനസാന്ദ്ര-

മാകിയ തുറകളും

മദനൻ വരയ്ക്കുമ്പോൾ

നിറങ്ങള്‍ ജീവൻവച്ചു-

നിറയും മനസ്സിന്റെ

നീലമാം വാനങ്ങളിൽ!

മദനൻ വരയ്ക്കുന്നൂ,

കോട്ടകൊത്തളങ്ങള്‍തൻ

ചാരത്തു കുന്തിച്ചിരു-

ന്നേകാഗ്രമനസ്കനായ് !

മദനൻ വരയ്ക്കുന്നൂ,

നീളുന്ന നാടൻവഴി-

ത്താരയിൽ,മനകൾതൻ

പഴയ മുറ്റങ്ങളിൽ!

മദനൻ വരയ്ക്കുമ്പോൾ

വരയിൽ ചരിത്രവും

സമകാലികസ്പന്ദ-

രേഖയുംതെളിയുന്നൂ!

വരകൾ കടലാസി-

ന്നപ്പുറം പടര്‍ന്നേറി-

പ്പലകാലത്തിൽ പൂത്തു

മധുരംവിളമ്പുന്നൂ!

ഇവിടെ,ദൂരത്തിരു-

ന്നാവിരൽകളിൽചേര്‍ന്ന

ബ്രഷിന്റെ സൗഭാഗ്യത്തെ-

വരയ്ക്കാൻ ശ്രമിപ്പൂ ഞാൻ !

*മദനന്റെ ഒപ്പ് ,മേഡ് മാൻ എന്നു ചില കാഥിക പ്രതിഭകൾ