ഗൃഹാതുരം 5
ബാലകൃഷ്ണൻ മൊകേരി
ചെയ്യാൻ മറന്ന ഗൃഹപാഠമൊന്നിന്റെ
ചൂരൽക്കഷായരുചിയോർത്തു മന്ദമായ്,
ഓടാൻ മറക്കുന്ന പാദങ്ങളെന്നെയാ-
പ്പുല്ലുവളർന്ന കുടുസ്സായ പാതയിൽ
വിദ്യാലയത്തിലേക്കങ്ങനെയങ്ങനെ
തള്ളിയെത്തിക്കാൻ കിണഞ്ഞുശ്രമിക്കവേ,
കണ്ണുനിറ,ഞ്ഞൊരുതുള്ളി കവിളിലൂ-
ടൂർന്നിറങ്ങുന്നതറിയുന്നതില്ല ഞാൻ!
എങ്കിലും കാണുന്നു, തിണ്ടിലെക്കൂട്ടുകാർ,
കണ്ണീരണിഞ്ഞങ്ങു നില്ക്കുകയാണവർ!
നിങ്ങളും വീട്ടുപഠനക്കുറിപ്പുകൾ
തട്ടിയുണ്ടാക്കാൻ മറന്നുവോ തോഴരേ!
സാരമില്ലെന്നു ഞാൻ പുല്ലിന്റെ കണ്ണീരു
കണ്ണോടുചേർത്തു സമാശ്വസിപ്പിക്കയായ്!
കൂടെക്കരയാൻ,ചിരിക്കാൻ പ്രകൃതിയും
കൂട്ടുകൂടുന്നൊരാക്കാലം മനോഹരം !.................................................