Lima World Library Nov. 1,2021 പേജിൽ വന്ന കവിത
കടൽ,(കരയും)
-ബാലകൃഷ്ണൻ മൊകേരി.
ദൂരെ, വിശാലമായ്
കാഴ്ചകള്‍ക്കപ്പുറം,
രൂപംതരാതൊരു
നേര്‍രേഖയായവള്‍,
ഏറെയഗാധമാ-
മാഴങ്ങളിൽ,തുള്ളി
പോലും വെളിച്ചം
കടക്കാക്കയങ്ങളാം
മാനസമുള്ളവള്‍ !,
അവള്‍ കടൽ,-
എപ്പോഴുമെപ്പോഴും
കാത്തിരിക്കുന്നവള്‍,
കണ്ണുചിമ്മാത്തവള്‍ !
നേര്‍ത്തൊരു കാറ്റിന്റെ
ശ്വാസമേല്ക്കുമ്പൊഴേ
ഉള്ളം തുളുമ്പി
ത്തുടങ്ങും കടലവള്‍ !,
ന്യൂനമര്‍ദ്ദങ്ങള്‍തൻ
ക്ഷോഭാഹവങ്ങളെ-
രൂക്ഷമായെപ്പോഴും
പങ്കുവെക്കുന്നവള്‍!
കടലാണവള്‍, മനം
തിങ്ങിപ്പതയുന്ന
പ്രണയാഗ്നിനാളത്തെ
യൂതിയാളിച്ചിട്ട്,
സര്‍വ്വസംഹാരക-
ത്തിരകളായ് മാറ്റുവോള്‍ ,
അവള്‍ കടൽ!
കരയാണവൻ,
കടലിൻ നിലയ്ക്കാ
ത്തിരച്ചലു,
മലച്ചലും
മിഴിനീരു തൂവുന്ന
രോഷക്കലമ്പലും,
തെറിയും,തിമര്‍ക്കുന്ന
കലിയുറയലും,
രാഗവായ്പിൻ
ഞെരിക്കലും
തഴുകലും
പിച്ചലും
നൂറുഭാവങ്ങളും,
(ഭാവാന്തരങ്ങളും !)
നെഞ്ചിലേക്കെപ്പോഴു-
മേറ്റുവാങ്ങുന്നവൻ
കരയാണവൻ,
തീരെ കരയാത്തവൻ!
അല്പാല്പമായവ-
ളശിച്ചുതീര്‍ക്കുമ്പോഴു-
മാരാഗവായ്പിലായ്
തീരെ ലയിച്ചു
മറയാൻ കൊതിക്കുവോൻ,
കരയവൻ!
കടലാണവള്‍
അവൻ കരയും,
കടലിന്റെ
പൂര്‍ണ്ണതയത്രേ കര,
കരയ്ക്കീക്കടൽ !
***************************
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ