ഗൃഹാതുരം 9

ബാലകൃഷ്ണൻ മൊകേരി

വീട്ടിലെ വിഴുപ്പുക-

ളലക്കാൻ പോകുന്നേരം,

അമ്മയോടൊപ്പം ഞാനും

തോട്ടിലേക്കോടിച്ചെന്നൂ.

തെളിഞ്ഞ വെള്ളത്തിലെ-

ക്കുഞ്ഞുമീനുകളെന്നെ

കൊതിപ്പി,ച്ചതിൽ നീന്തി-

ത്തുടിക്കുന്നതും നോക്കി,

കരയിൽ,ഹതാശനായ്

ഞാനിരിക്കുമ്പോളമ്മ

പറഞ്ഞൂ,നീയും മേലു-

കഴുകിക്കോളൂ വേഗം!

ഞാനൊരു മീനായ് മാറി

കുഞ്ഞുമീനുകൾക്കൊപ്പം

തുടിക്കുന്നേരം വെള്ളം

കലങ്ങിത്തുടങ്ങുന്നൂ!

അമ്മയ്ക്കു ദേഷ്യംവന്നൂ,

ചെറുക്കാ കേറിക്കോളൂ,

വെള്ളം നീ കലക്കിയാൽ

തുണികൾ വെളുക്കില്ല !

(വെളുപ്പാണത്രേ ശുഭ്രം,

ചേറുമാറിയ തുണി-

യേതുവർണ്ണമായാലും

പറയും,വെളുത്തെന്ന്!)

ഇനിഞാൻ തുടിക്കില്ലെ-

ന്നുറപ്പുകൊടുക്കുന്നൂ,

നെഞ്ചോളം ജലമുടു-

ത്തനങ്ങാതിരിക്കുമ്പോൾ,

മീനുകൾവന്നെൻ ദേഹ-

ത്തുമ്മവെക്കുന്നൂ,ചേറിൻ

കണങ്ങളശിച്ചെന്നെ

വെളുപ്പിച്ചെടുക്കുന്നൂ!

ഇക്കിളികൂടിക്കൂടി-

ച്ചിരിച്ചു ചിരിച്ചുഞാൻ

കരയിൽ ചാടിക്കേറി-

ത്തുവർത്താനൊരുങ്ങുന്നൂ!

ശൈശവം കഴിഞ്ഞുപോയ്,

പിന്നെയാത്തോട്ടിൽ പോവാ-

റില്ല ഞാൻ, കുളിയെല്ലാം

വീട്ടിനുള്ളിലായ്ത്തീർന്നു!

ചേറുക,ളഴുക്കുകൾ

വിയർപ്പിൻ മണമെല്ലാം

നീക്കുവാൻ കഴിവുള്ള

വഴികളനവധി!

എങ്കിലും മനസ്സിന്റെ-

യാഴത്തിലടിയുന്ന

അഴുക്കുംചേറും നീങ്ങാ-

നെന്തുമാർഗ്ഗമാണുള്ളൂ ?

ചുമ്മാതെ തിരയുമ്പോ-

ളോർമ്മയിലൊരു തോടും

പൊടിമീൻ ചൂരുംവന്നു

സ്മരണപുതുക്കുന്നൂ!

ഇന്നുമാ വയലുണ്ടോ,

വയലിൻനടുവിലെ-

ത്തോടുകാണുമോ ? തോട്ടിൽ

മീനുകളുണ്ടാവുമോ?