കർണ്ണികാരം
-ബാലകൃഷ്ണൻ മൊകേരി
കർണ്ണികാരമേ ,നീയി-
ന്നതിജീവനത്തിന്റെ
സ്വർണ്ണവർണ്ണമാം പൂക്കൾ
മെയ്യാകെയണിയുമ്പോൾ,
കാണികളാഹ്ളാദിപ്പൂ,
കണികാണുവാൻ നിന്റെ
പൂങ്കുലപൊട്ടിച്ചവർ
കൊണ്ടുപോകുകയല്ലോ!
ജീവനം നിഷേധിക്കും
കൊടിയ വേനൽക്കാലം
ചുറ്റിലും തീയായ് വന്നു
പൊതിയാനൊരുങ്ങുമ്പോൾ,
നിന്റെ പച്ചിലയൊക്കെ-
ത്യജിച്ചു, വ്രതമാണ്ടു,
നീ കൊടുമുള്‍ത്താപത്തിൽ
പിടയും മുഹൂര്‍ത്തത്തിൽ
നിന്റെയുള്ളിലെ നോവിൻ
കത്തലോ പുഷ്പങ്ങളായ്
നിറയെ വിരിയുന്നൂ
നീയതിജീവിക്കുന്നൂ !
പൂവുകാണുവോർ,നിന്റെ
വേദനയറിയാത്തോർ
പൂങ്കുലപൊട്ടിക്കുന്നൂ
കണിയായൊരുക്കുന്നൂ !
അവർക്കു വരുങ്കാലം
ശ്രീത്വമാർന്നണയുവാൻ
നിന്റെയാപൂവിൻ കണി-
മതിയാമത്രേ, പാവം !
അറിയില്ലവർക്കൊന്നും
നിന്റെയുൾത്താപം,നീയാ
പ്പൂവിന്റെ ഞരമ്പിലൂ-
ടൊഴുക്കും ഹരിതകം!
തനിക്കിന്നാമോദിക്കാൻ
പൂങ്കുലയൊടിക്കുവോർ
നിന്റെവേദനകാണും
കാലമെത്തുമോ നാളെ ?
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ