ഗൃഹാതുരം 16

തൊട്ടാവാടി

ബാലകൃഷ്ണൻ മൊകേരി

ഞാനൊരു വെറും തൊട്ടാ-

വാടിയാ,ണതിൻ നേരെ

നിൻചൂണ്ടു വിരൽനീണ്ടാൽ

മതി ഞാൻ തളർന്നുപോം!

അതിനാൽ നിന്നിൽനിന്നു-

മിത്തിരി ദൂരംമാറി

നിന്നുഞാൻ ചിരിക്കുന്നൂ,

പിണങ്ങിപ്പോകാതെ നീ,

എന്തിനു,സദാ സ്നേഹ-

സ്പർശമായ് കടന്നെത്തും

തെന്നലുപോലും തന്റെ

കൈവിരൽ കനപ്പിച്ചാൽ

തളരും ഞാ,നെന്നില

മടക്കിയൊതുങ്ങിപ്പോം!

(കാഴ്ചയിൽ പരുക്കനാ-

ണെങ്കിലും മൃദുചിത്തം,

കാഴ്ചകൾ പലപ്പോഴും

വഴിതെറ്റിപ്പൂ നമ്മെ!)

എപ്പൊഴും "ലജ്ജാലു"വെ-

ന്നറിയപ്പെടുമ്പോഴും

പ്രതിരോധിക്കാൻ സജ്ജ-

മാണെന്റെ കമനകൾ!

പിന്നെയുമുള്ളംതൊടും-

മട്ടിൽനീ,യലോസരം

തുടര്‍ന്നാ,ലെന്‍വാക്കുകൾ

തീണ്ടുന്നു മുള്ളായ് നിന്നെ!

നിൻമനം മുറിപ്പെടാൻ

കൊതിയില്ലെനിക്കു,ഞാ-

നനതിനാലല്ലോ തെല്ലു

മാറിനില്ക്കുന്നൂ, നിത്യം!

എന്നെനീ,യെന്നെങ്കിലും

ഞാനായിഗ്രഹിക്കുകിൽ

അന്നറിഞ്ഞീടും ഞാനേ

മുറിവിൻ മരുന്നെന്നും!

*****************